کیتی هیپل و تام سازیلو از مؤسسه تحلیل اقتصادی و مالی انرژی، در یادداشتی اعلام کردند: نوسان و اختلال صنعت تولید نفت شیل را به چالش می‌کشند.
آنها برای نمونه، به شرکت ئی‌کیوتی اشاره می‌کنند که بزرگ‌ترین شرکت تولید گاز طبیعی در آمریکاست. این شرکت در جریان یک جنگ قدرت، به دست برادران رایس افتاد. آنها وعده دادند که با افزایش حفاری و کاهش هزینه‌ها، نقدینگی آزاد این شرکت را به ۵۰۰ میلیون دلار افزایش می‌دهند. طبق اعلام مؤسسه تحلیل اقتصادی و مالی انرژی، راهبرد برادران رایس مصداق دیگری از سرمایه‌گذاری بزرگ و پرخطر است.
استیو شلوتربک، مدیر پیشین شرکت ئی‌کیوتی، چندی پیش اعلام کرده بود صنعت نفت شیل آمریکا یک فاجعه مطلق است، زیرا به سقوط قیمت‌ها و ضرردهی شرکت‌ها کمک کرد. وی گفت: در واقع من هیچ مورد دیگری از تحول فناوری را نمی‌شناسم که به صنعتی که آن را ایجاد کرده است، اینقدر آسیب زده باشد.
اگرچه کسانی مانند برادران رایس می‌خواهند با افزایش حفاری از مشکلات رهایی یابند، افرادی مانند شلوتربک باور دارند که این رویکرد بارها و بارها امتحان شده و به شکست انجامیده است. به گفته شلوتربک، تولیدکنندگان باید هزینه و تولید را کاهش دهند و این مسئله به رشد قیمت گاز کمک خواهد کرد.
با این همه، مؤسسه تحلیل اقتصادی و مالی انرژی باور دارد که هیچ کدام از این راهبردها کارایی ندارند. این مؤسسه اعلام کرد: حتی اگر تولیدکنندگان گاز فعالیت‌های خود را هماهنگ کنند و عرضه را کاهش دهند (که احتمال آن بسیار ضعیف است)، انتظار شلوتربک مبنی بر افزایش قیمت گاز، قابل تردید است.
دلایل گوناگونی برای عدم افزایش قیمت گاز وجود دارد. برای نمونه، افزایش قیمت گاز تنها سبب تشویق استفاده از انرژی تجدیدپذیر می‌شود. هزینه‌های انرژی خورشیدی، انرژی باد و حتی ذخیره‌سازی انرژی، سقوط کرده است. سال‌ها، گاز طبیعی ارزان‌ترین گزینه بود، اما اکنون دیگر صحت ندارد. انرژی تجدیدپذیر به شکلی روزافزون در زمینه هزینه با گاز رقابت می‌کند و این به آن معناست که قیمت گاز نمی‌تواند از حد معینی فراتر رود، زیرا تقاضا کاهش می‌یابد.
از سوی دیگر، سیاست‌های عمومی در برخی از ایالت‌های آمریکا، استفاده از گاز طبیعی را محدود می‌کنند.
نیاز تولیدکنندگان پتروشیمی به گاز ارزان نیز از دیگر عواملی است که جلو رشد قیمت گاز را می‌گیرد.
سرانجام اگرچه شرکت‌هایی همچون یی‌کیوتی تغییر جدی در راهبردهای خود اعمال می‌کنند، راه پیش روی آنها همچنان در هر صورت پر از مانع است.
مؤسسه تحلیل اقتصادی و مالی انرژی، در نتیجه گیری گزارش خود اعلام کرد: ورشکستگی‌های بیشتر قطعی هستند، زیرا وام‌گیرندگان در صنعت نفت و گاز باید میلیاردها دلار بدهی خود را در ۶ ماه آینده بپردازند یا دوباره تأمین اعتبار کنند.